لواط مانند زنا از گناهان کبیره است و البته حرمت و عقوبتش از زنا شدیدتر است. رسول خدا(ص) فرمود: کسی که با پسری جمع شود روز قیامت جنب وارد محشر می شود و آب دنیا او را پاک نمیکند و خشم خدا بر او است و او را لعنت فرموده، دوزخ را برایش آماده می فرماید و بدجایگاهی است. هرگاه کسی لواط کند عرش خدا به لرزه در آید و خداوند او را لعنت و غضب فرموده و جهنم را برایش آماده می کند و ملوط (مفعول) را در کنار جهنم نگه می دارند تا خلایق از حساب فارغ شوند، پس او را در جهنم می اندازند و در طبقات دوزخ همیشه معذب خواهد بود.(1)

در زمان عمر غلامی که مولای خودش را کشته بود پس از اقرار، عمر امر به کشتنش نمود، حضرت امیرالمؤمنین(ع) از غلام پرسید چرا مولای خود را کشتی؟ عرض کرد به زور با من لواط کرد پس او را کشتم. حضرت از اولیای مقتول پرسید آیا او را دفن کردهاید؟ گفتند: آری هم اکنون از دفنش می آئیم پس به عمر فرمود غلام را تا سه روز نگهدار. پس از سه روز از اولیای مقتول حاضر شوند. پس از سه روز حضرت به اتفاق عمر و اولیای مقتول بر سر قبرش آمدند از اولیایش سؤال کرد این قبر میت شما است؟ گفتند: آری. فرمود: قبر را بشکافید تا بلحد برسد، چون بلحد رسیدند و آن را برداشتند، جنازه را ندیدند، حضرت تکبیر گفت و فرمود: به خدا قسم دروغ نگفتم. شنیدم از رسول خدا(ص) فرمود: هر کس از امت من عمل قوم لوط را مرتکب شود و بدون توبه از دنیا برود پس در قبرش بیش از سه روز نمیماند تا این که زمین او را فرو می برد و به جایی که قوم لوط هستند و هلاک گردیدهاند ملحق می نماید. پس در زمره ایشان محشور می شود.(2)

بنابراین زنا و لواط و بی عفتی و بی بندوباری جنسی فاسد کننده دنیا و آخرت است و کسی که خدای نکرده مرتکب چنین اعمال شنیع شده واجب و لازم است فوراً نادم شده و توبه کرده و به سوی خداوند باز گردد تا خود را از منجلاب بدبختی نجات دهد. رسول اکرم(ص) فرمود: هر مرضی دارویی دارد و داروی گناهان استغفار و طلب عفو از پیشگاه ذات پاک الهی است.(3) توبه که به معنی پشیمانی واقعی از معصیت است موجب بخشش گناه شده و صفحه قلب را از آلودگی پاک و تیرگی را مبدّل به روشنایی می سازد.

گناه هر چه باشد قابل توبه است و توبه از آن در درگاه الهی پذیرفته می شود به شرط آن که توبه حقیقی باشد یعنی انسان از عمق دل توبه کرده باشد. مکتب تربیتی اسلام تمام آلودگان به گناه را دعوت می کند که برای اصلاح خویش و جبران گذشته از در توبه که درب رحمت الهی است وارد شوند و سعادت خود را باز یابند.

امام زین العابدین(ع) در مناجات زیبای خود می فرماید: معبود من تو کسی هستی که به روی بندگانت دری به سوی عفو گشودهای و نامش را توبه نهادهای و فرمودهای باز گردید به سوی خدا و توبه کنید، توبه خالص حال که این در رحمت باز است عذر کسانی که از آن غافل شوند و توبه نکنند چیست؟.(4)

توبه هرگاه واقعی باشد و از اعماق جان برخیزد و انسان از کرده خویش پشیمان شود مقبول در گاه خدا می شود و آثار و برکات توبه نمایان می گردد. توبه کار واقعی خود را از مجالس گناه دور می دارد و از عواملی که گناه را وسوسه و تداعی می کند برحذر می باشد و خود را در پیشگاه خدا شرمنده می بیند و همواره در صدد کسب رضای او می باشد. خداوند نه تنها توبه را می پذیرد بلکه توبه کار واقعی را دوست دارد. لذا شما مسلماً توبه کنید و مصمّم باشید که دیگر از این کارها نکنید چون عواقب بیسار خطرناک و نابود کننده دارد و مطمئن باشید که ان شاءاللَّه خدای مهربان توبه شما را خواهد پذیرفت. ضمناً برای نامزد خود هم باید عقد شرعی خوانده شود و قبل از عقد حتی یک کلمه هم با او حرفهای محرک نزنید چون حراماست و تا عقد خوانده نشود مثل سایر زنان بر شما نامحرم است. خداوندا همه ما را بیامرز.